تنظیم دقیق پارامترهای ابزار برای ماشین‌کاری PTFE

کلید دستیابی به یک قطعه نهایی بدون نقص در تراشکاری تفلون، بهینه‌سازی پارامترهای دستگاه است. 

• سرعت برش (VC): در اکثر موارد، سرعت‌های برش پایین تا متوسط بهترین نتیجه را می‌دهند تا احتمال ذوب شدن به حداقل برسد.
• نرخ پیشروی (Feed Rate): باید به اندازه‌ای بالا باشد که لایه نازکی از ماده را بردارد و براده را به صورت برش تمیز خارج کند، اما نه آنقدر بالا که باعث سایش بیش از حد شود.
• ابزار و زوایای برش: استفاده از ابزارهای الماسه پلی‌کریستالی (PCD) یا کاربید تنگستن با لبه‌های پولیش شده الزامی است. 

اهمیت انتخاب گرید PTFE در حین ماشین‌کاری

انتخاب درست مواد اولیه تأثیر مستقیمی بر سهولت و کیفیت نهایی دارد:

تفلون خالص: این گرید نرم‌ترین است و برای کاربردهایی که به پایین‌ترین ضریب اصطکاک نیاز دارند، عالی است، اما در ماشین‌کاری نیاز به مراقبت فوق‌العاده‌ای دارد.

تفلون تقویت شده (پر شده): افزودن موادی مانند گرافیت، کربن یا فایبرگلاس، سختی و مقاومت به خزش (Creep) را افزایش می‌دهد. این مواد به ماشین‌کاری کمی مقاوم‌تر هستند، اما سایش بیشتری به ابزار وارد می‌کنند.

کاربرد نهایی قطعات حاصل از تراشکاری دقیق

قطعاتی که تحت فرآیند دقیق تراشکاری تفلون تولید می‌شوند، ستون فقرات سیستم‌هایی هستند که نیازمند کارکرد در شرایط سخت محیطی و شیمیایی می‌باشند:

• سیل‌ها و اورینگ‌های شیمیایی: برای آب‌بندی در برابر حلال‌ها و اسیدها.
• بوش‌ها و لغزنده‌های خود روانکار: در سیستم‌های محرک که دسترسی به روغن‌کاری مشکل یا غیرممکن است.
• پایه‌های عایق الکتریکی: به دلیل خواص دی‌الکتریک عالی تفلون.